Zeezeilen

Door John:

Inmiddels zijn wij al weer 12 dagen onderweg. Het voelt korter, maar tijd is een relatief begrip aan boord. Afhankelijk van het tij en dus een vroeg of laat vertrek wordt je ritme door elkaar geschopt. Ook ontmoetingen met andere zeilers komen onverwachts en zijn fantastisch met het gevolg dat je 's avonds pas laat aan boord terug bent waardoor ook het eten laat op tafel staat.

Voor mijn vertrek uit Zeewolde heb ik me afgevraagd of zeezeilen me wel zou bevallen. Ik ben opgegroeid en groot geworden met het binnenwater en niet met de zee. Het binnenwater is overzichtelijk, veilig (het IJsselmeer even buiten beschouwing gelaten) en afwisselend. Bieden de Noordzee en de andere zeeën dit ook? Hoe is het met de zeebestendigheid, oftewel zeeziekte? Als kind zijnde werd ik al misselijk in die schommelbootjes in de speeltuin. Hoe gaat het dan op zee? Even naar de wal om uit te stappen zit er niet in. En tja, we gaan met zijn drieën op stap, in een "bootje" (spreekwoordelijk, sorry Peter) met enkele m2 binnenruimte. Een veel gehoorde vraag die ik vooraf kreeg was: "zie je het wel zitten om met twee relatief onbekenden op pad te gaan?". Moet er wel bijzeggen dat deze vraag met name door de dames gesteld werd. 

3 maanden vakantie is lang, zeker gezien de normale jaarlijkse vakanties van 3 a 4 weken. Lekker zo'n sebatical zeggen velen. "Tijd voor jezelf, kun je je levensvragen eens beantwoorden". Of deze: "straks bevalt het zo goed dat je niet anders wilt dan zeilreizen maken of misschien kom je wel niet meer terug". Tja, de tijd zal het leren. Toeval bestaat niet of toch wel?

De komende weken zal ik hier nog wel eens op terug komen. Voor vandaag was het in ieder geval weer een mooie dag. De dag begon om half vijf waarbij de ochtendglore aan de horizon zichtbaar werd. De Hénon swing bridge bij Calais draaide om 5.38 uur, dit voor de laatste keer voordat het waterniveau te laag werd en de sluisdeuren van de haven zouden gaan sluiten. Een volgend hoog water afwachten zou betekenen dat we tot ver in de middag zouden moeten wachten waardoor het een zeer late aankomst in de volgende haven zou worden. De keus was dan ook snel gemaakt. 

Eenmaal buiten de haven stond er een stevige bries, Zuid-West 16-18 kts zoals voorspeld. Optimistisch werden de zeilen gehesen en gingen we met vol tuig op weg richting ZW. Hoog aan de wind dus. Optimistisch, want de vlagen waren een goede 22-25 kts en normaal op een bank zitten was er al niet meer bij. Snel een rif in het grootzeil en even later nog een groter rif (in ons geval het grootzeil verder ingerold). We moeten de boot nog goed leren kennen en vooral het zeilen onder zware omstandigheden vereist veel van de boot, materiaal en bemanning en zou een must moeten zijn om dit te ervaren voordat je aan verre reizen begint.

Deel van kapot getrokken schoot

Dat het materiaal veel te lijden heeft bleek ook al snel toen er ineens een enorme knal klonk. De teller staat op 6. De fok stond te klapperen en de schoot was finaal door midden gebroken. Snel overstag en de schoot weer vastmaken, gelukkig lengte genoeg. Enkele dagen daarvoor hadden we al besproken wat de zwakste schakels zijn van het lopend wand en dat waren volgens ons de schoten van het voorzeil en de inhaler en uithaler van het grootzeil. Lijnen die zo strak staan onder het zeilen dat je er wel gitaar op kan spelen. Ook het zeewater zal zijn invloed hebben op de lijnen, en dan met name de schoten van het voorzeil die bij 20 kst of meer regelmatig in het water liggen. Tip: een reserve set schoten is op lange reizen dan ook geen overbodige luxe. De plaats van de breuk is op de positie waar de schoot door het blok gaat. Bij het gebruik van een rolfok/rolgenua blijven bij lange reizen de schoten aan het dek liggen en dus altijd gaat de lijn op dezelfde plek door het blok. De kans op breuk bij een rolfok in combinatie met lange reizen op zee is dan in mijn ogen ook groter dan bij gebruik van een normale fok en/of varen op binnenwater. Ha, even wat naslagwerk voor de liefhebber om over na te denken. 

Het ronden van Cap Gris Nez

De verdere tocht verliep voorspoedig, op wat ruw water door de combinatie van stroom tegen wind richting in. De sterke stroming nabij Cape Gris Nez zorgde ervoor dat we niet direct goed overstag kwamen. Ook bijzonder om mee te maken.

Marina Boulogne sur Mer

Om 10:20 uur lagen we in Boulogne sur Mer en was er tijd voor allerlei zaken zoals chaos opruimen in de hut van Peter (smiley) tot naspoelen van de boot, boodschappen doen en uiteraard ons blog bijwerken.