Bye bye Europa

5 Sept.: We gaan Europa verlaten en een nieuw continent ontdekken. De overtocht van Albufeira naar Rabat in Marokko zal zo'n 228 nm zijn. We verwachten dat we 7 Sept in de ochtend Rabat zullen aanlopen.Vooraf hebben we ons verdiept in de weersvoorspellingen en details mbt het aanlopen van de haven in Rabat. Er wordt melding gemaakt van heftige swell die er kan staan waardoor aanloop van de haveningang niet mogelijk is. Natuurlijk blijft het moeilijk inschatten hoe de situatie voor ons bij aankomst zal zijn maar alle tekenen wijzen erop dat de swell geen probleem zal zijn. In ieder geval wordt je altijd door het personeel van de marina opgehaald en loodst men je via hun bootje de haveningang door. Op 3nm voor de haveningang melden op marifoon kanaal VHF 10. We gaan het ervaren. Wanneer we uit de marina vertrekken om 10:30 UTC gaan we eerst nog wat diesel tanken. Uiteindelijk zijn we pas om 11:23 op open zee. Het is zonnig er staat een zwakke ZO wind van 6 kts die naar N NE zal draaien. Voorlopig blijft de motor aanstaan omdat we te weinig wind hebben die bovendien uit de verkeerde richting komt. Tegen het eind van de middag gaat de motor uit en proberen we op de windvaan stuurinrichting te koersen. Dit lukt niet omdat de windsterkte te laag is om de windvaan goed te laten functioneren. Om 19:00 gaat het wachtschema in. Later op de avond gaat toch weer de motor aan.  Motor aan motor uit.... dit blijft nog zo gedurende de nacht. Omdat we een kruissnelheid van minmaal 4 nm per uur aanhouden ontkomen we er niet aan om af en toe bij te schakelen met de motor om deze snelheid aan te houden. Het wachtlopen verloop soepeltjes alhoewel iedereen weer even in het ritme moet komen en zeker wanneer de motor draait is het geen pretje om benedendeks te slapen (voorzover dit lukt). De volgende ochtend blijft de wind uit de goede richting komen en kunnen we vaart behouden zonder dat de motor hoeft te worden bijgezet. Als je op zee zeilt heb je altijd marifoon kanaal VHF16 aanstaan. Op dit kanaal worden waarschuwingen uitgezonden. Dit kan betrekking hebben op veranderende weersomstandigheden of veiligheidswaarschuwingen ( o.a. sleepboten met een lange sleep, gewijzigde boeien posities, stormwaarschuwingen etc.). Regelmatig ontvangen wij vroeg in de ochtend PAN PAN PAN waarschuwingen. Er is een "drijvend vlot" gesignaleerd in de straat van Gibraltar koersend van Afrika naar Europa. Iedereen wordt verzocht uitkijk te houden en te melden wanneer men iets waarneemt. De realiteit dient zich aan "bootvluchtelingen". Onbegrijpelijk dat men het aandurft om in een gammel vlot de oversteek te wagen. Nu wij zelf op deze passage vertoeven weten wij aan welke gevaren men zich bloot stelt. Al is het gunstig weer en zijn de golven niet hoog dan nog blijft het onverantwoord om in een vlot dit te trotseren. Met name de mensensmokkelaar die dit soort zaken initiëren zijn meedogenloos. En de gelukzoekers die hopen in Europa de gouden graal te vinden zouden beter moeten weten. We filosoferen wat wij zouden doen als we een vlot tegenkomen. Waarschijnlijk coordinaten doorgeven en in de buurt blijven. Maar echt hulp bieden en mensen aan boord nemen lijkt ons alleen in uiterste nood een oplossing. Het mogen er dan niet te veel zijn anders komt een reddend schip zelf ook in gevaar. Moeilijke keus waarvan we stilletjes hopen deze niet te hoeven meemaken. Dat deze vlotten worden waargenomen in de straat van Gibraltar verrast ons niets gezien het drukke scheepvaartverkeer. Maar zullen deze schepen stoppen ?

Tijdens onze eerste nacht is het constant opletten geblazen.

Hoe druk kan het zijn .....

 Wie denkt dat de "Maasmond" oversteken spannend is en wie vreest voor het scheepvaartverkeer in het" Kanaal"kan toch beter eerst daar oefen. Op een gegeven moment bevinden wij ons tussen 16 schepen die de drukke straat van Gibraltar bevaren. Met een goede AIS is alles prima te volgen en kun je goed koersbepalen. Wij hebben er voor gekozen om op een gegeven moment even parallel aan de twee vaarrichtingen te koersen. We bevonden ons toe precies tussen de tweerichtting verkeerstelsels. Beste advies is koers houden en blijven opletten. Zorg wel dat je zelf ook een AIS signaal uitzendt zodat men ook jou ziet.

6 Sept.: Naarmate de ochtend vordert neemt de wind toe en krijgen we prachtig zeilweer. Iedereen geniet en doet gedurende de dag zo zijn eigen dingen. Alles loopt goed en voor we het weten dient de volgende nacht zich alweer aan. De kapitein heeft de "honden wacht" en is van 01:00 am tot 07:00  de klos. Dit wordt toch wel door iedereen als het zwaarst ervaren. Je bent moe maar mag niet in slaap vallen, moet blijven opletten. Vooral als je dichter bij de kust komt moet je uitkijk houden om niet in een vissersboei te zeilen.

En toen stond de teller op 12, wat een vangst...

Ja we blijven het bijhouden. Niet vanuit een of ander masochistisch genoegen maar gewoon om ook verslag te doen van voor wat voor verrassingen je kan komen te staan. Soms gebeuren er dingen uit pure pech en soms uit eigen onoplettendheid. Met name bij dit laatste staat het schaamrood nog steeds op de wangen van de kapitein. De hondenwacht zat er bijna op en het begon al iets lichter te worden. Om de 10 minuten even om je heen kijken en dan weer even lekker onder de buiskap weg dommelen. Dit gaat al maanden zo gedurende de nachtwacht dus waarom zou dit ineens anders zijn. Totdat er om 05:30 met een harde klap alsof je tegen een ketting aanloopt de boot tot stilstand komt. Alle hens aan dek ! We zijn vastgelopen middenin een drijfnet. Snel de zeilen naar beneden en vaart uit de boot halen. Het wordt al lichter en we zien de contouren van een 200 lang drijfnet. De uiteinden zijn aangeven met een soort klein vissersbootje inclusief een led-verlichting. Hoe heb je dit over het hoofd kunnen zien ? Er ontstaat geen paniek aan boord en met z'n vieren bespreken we de opties. Noodoproep op kanaal 16 ? Het water in en lossnijden ? Veel te gevaarlijk en bovendien kans dat je zelf in het net verstrikt raakt. Bovendien wordt deze optie snel onderuit gehaald door een haai die dichtbij het net rondzwemt. De haai voorziet al een lekker mals hapje mens. Nu het steeds lichter wordt zien we dat het drijfnet slechts maximaal twee meter diep steekt. Het lukt ons om de bovenste lijn waaraan het net hangt met een pikhaak te pakken te krijgen. Nu kunnen we proberen het net zelf ook boven water te krijgen. Met vereende krachten lukt dit. Gelukkig waait het niet hard zodat de kracht waarmee de boot in het net druk niet al te groot is. Een scherp mes biedt uitkomst en al snel zijn we los. Nog wel tegen het net maar niet meer klemvast. Even wordt de motor gestart ..dom dom dom... snel trekt het net alweer richting boot en dreigen we weer vast te komen zitten.  Wat een geluk, we zijn nog los en langzaam zien we het net van de boot verwijderen. Al met al heeft deze exercitie ons een dik uur gekost. Op de Garmin tracking is dit goed te zien.

Vast in het net 

We zijn nu wel los .... maar er zit nog een stevige lijn om de schroef en waarschijnlijk ook de schroef as. Een nieuwe strategie wordt bepaald. We zeilen door tot vlak voor de kust en gooien dan op 20 meter diepte ons anker uit. Eenmaal voor anker zullen we al duikend onderzoeken hoe groot de schade is en of we de lijn kunnen lossnijden. De helden van de dag dienen zich aan. Hans en Jeroen zullen de duikwerkzaamheden voor hun rekening nemen en Herman en ik bieden hulp vanuit de kuip.
Al met al lukt het om alle lijn los te snijden en na een uurtje zijn we klaar om Rabat aan te varen.

Helden van de dag

Het stikt voor de kust van Marokko van de visfuiken. Vaak alleen aangeven door een klein 0,5 l drijvend boeitje gemaakt van een Cola flesje. Beter loop je dus deze kust bij daglicht aan en niet 's nachts. We roepen de Bouregreg Marina op VHF 10 op en krijgen te horen dat we even moeten blijven wachten totdat ze ons komen halen. Na een half uurtje verschijnt het loodsbootje van de marina en assisteren ze ons met het binnen varen. In een volgende blog wordt verslag gedaan van de aankomst op 7 Sept. in een nieuw continent.