Zeezeilen deel 2

Door John

Het is al weer donderdag 15 juni. Precies twee weken geleden vertrokken we. Sjee, wat gaat de tijd snel. 'Time is on your site when you are having fun' zeggen ze. Het is maar hoe je het bekijkt. 

Zo stelde één van onze volgers de vraag of we al aan het ritme gewend waren maar kwam zelf al tot de conclusie dat we geen ritme hebben. Heerlijk zou je denken. Dat hoort bij vakantie waar tijd geen issue zou moeten spelen. Echter, op zee heb je te maken met de getijden en heb je continue de klok bij de hand. Sterker nog: wel drie klokken. UTC- tijd waar al de nautische gegevens op gebaseerd zijn, de lokale tijd en de tijd van het thuisfront. Dit laatste om te voorkomen dat we niet midden in de nacht even een telefoontje gaan plegen. Aan boord hebben we dan ook besloten uit te gaan van de UTC tijd. Dit scheelt veel rekenwerk.

Ik zou nog terugkomen op het zeezeilen, waar bovenstaande een mooi bruggetje voor is. Wat is hier nu zo aantrekkelijk aan was de vraag?

Wel, de weidsheid, de rust, de vrijheid en de frisse zeelucht zijn niet te missen. Verder ben je uiteraard bezig met het zeilen, de zeiltrim, de stroming, andere schepen die je in de gaten moet houden, planning en, daar heb je hem weer, tijd. Als beloning loop je vervolgens de mooiste havens aan waar je heerlijk kan relaxen. Hoe je je tijd verder aan boord besteed is wel sterk afhankelijk van het weer. Boven de 18 kts wordt het relaxen toch wel wat lastiger. De helling van de boot en het schommelen en/of duiken van de boot in de golven maken het er namelijk niet makkelijker op iets te ondernemen. Is er minder wind en is het droog, dan kun je je tijd besteden zoals jij dat wilt. 'Quality time' zo gezegd.

Helaas ontkom je niet aan de dagelijkse beslommeringen die je thuis ook hebt. Op lange zeereizen is je schip je thuis en ook hier gaan de standaard werkzaamheden door. Afwassen, eten koken, zooi opruimen, boodschappen doen en ook nog eens de spullen stormvast leggen en de boot zeilklaar maken voor de volgende etappe. De dagen vliegen dan ook voorbij! Een belangrijk verschil is dat je op zee minder afleiding of verstoring hebt. Geen tv, onverwachts bezoek of lawaai van de buren. Telefoon (e-mail en app) ontkom je n,inmiddels niet meer aan, zeker niet als je zelf besloten hebt een blog bij te houden ha ha. 
Met het zeilen ben je op jezelf aangewezen en uiteraard op elkaar (de bemanning). Dit brengt me dan bij de vraag of het niet lastig is om het met elkaar vol te houden in zo'n kleine ruimte. "Ja en Nee".

Wij zijn drie vriendjes jij en jij en ik ....

'Ja', het is een kleine ruimte in vergelijking tot wat de meesten van ons gewend zijn en je loopt tegen elkaars karakters aan. We zijn als mens allemaal verschillend (gelukkig anders zou het maar een saaie boel worden) en zullen elkaars karakter moeten accepteren. Loop je toch ergens op vast, bespreek het dan. Respect voor elkaar is het sleutelwoord. Meer valt er eigenlijk niet over te zeggen.  Tip: ga, voordat je met relatief onbekenden van elkaar op een lange zeereis gaat, eerst eens een lang weekend of midweek op pad met elkaar en het schip.

'Nee', omdat je allemaal dezelfde passie deelt. Mannen onder elkaar zijn daarnaast over het algemeen vrij makkelijk en Jeroen, Peter en ik zijn alle drie niet veeleisend en/of 'haantjes'. De 'klik' met elkaar is er wel en dit was van tevoren ook wel te verwachten aangezien Jeroen en Peter elkaar al zeer lang kennen en Jeroen en ik elkaar ook al weer een jaartje of vijf. Geen garantie maar goed genoeg om de uitdaging gezamenlijk aan te gaan.

Wel, tot zover dit blog. Morgen meer over ons bezoek aan de kanaaleilanden.